Soms gaat het best lekker vind ik. Maar ook vaak genoeg klote. Als het lekker gaat is het makkelijk om positief te zijn. Maar als het klote gaat, dan haal ik vaak mijn klachtenboekje tevoorschijn en ga even flink mediteren op al mijn notities.
Waar je op mediteert is zo belangrijk. Als klachten als ballonnetjes aan touwtjes waren, is het belangrijk om ze op tijd los te laten. Anders heb je op het laatst de handen vol met touwtjes. Elke keer erop mediteren is als ze opblazen, zodat ze groter en zwaarder worden. Eén ballonetje groot of klein is niet zoveel, maar een heleboel wel. Van moeilijker lopen naar op een gegeven moment je zicht belemmeren of in de weg zitten bij het bewegen of omgaan met de ander. En als de ballonnetjes je dierbaar zijn, doet het je wat als ‘pang!’, iemand ze lek prikt. En heb je er zoveel en zijn ze zo groot, dan zie je op het laatst alleen nog maar je ballonnetjes.
Het is belangrijk dat je ze op tijd los kan laten, weg kan geven of iemand je helpt om ze los te laten. Met iemand praten. Ze samen vasthouden, en in vertrouwen durven loslaten. Erover praten, lucht op. Er even mogen zijn met de handen vol, lucht op. Hulp krijgen lucht op. Maar belangrijk is dat je uiteindelijk weer je handen vrij hebt! In plaats van vol en samengeknepen, vasthoudend aan een hoop lucht.
