Bloed aan de handen. Vol van verwarring. Beschadigd, beledigd. Geduldig ledig. Wachtend op de hoop om de hoek. Maar de weg is lang en je ziet het niet, je zag het niet. Het lag dichtbij. Je glans. Ineens. Gezeik. Ledig loze woorden. Ik was ’t niet! Het was anders. Het was zij. Het was niet mij. Ik deed het niet! Wandelen in de achteruit, kijken door het achterruit. In de spelonk – hoor ik de echo’s van ’t afgelopen seizoen. Een vrucht, te lang vastgehouden. Maar is nu vergaan. Tijd om te zaaien op nieuwe akkers.
Afbeelding door Clker-Free-Vector-Images van Pixabay
