Het Woord heeft het nu en dan over huizen bouwen.
Neem bv. Matt. 7:24-25: Een wijs man bouwt zijn huis op een rots en de regen en wind haalt het huis niet neer, want het staat gevestigd op de rots.
Ik hou ervan als een huis snel, slim en goed gebouwd word. Stevig op de fundering, goed uitgedacht, ontworpen, uitgemeten en afgewerkt. Gepast en gevormd voor wie daarin gaat wonen.
Maar het huis met de Heer bouwen vond ik toch maar lastig de afgelopen tijd: maanden, misschien jaren.. Ik heb me toch wat afgetimmerd en gezaagd, gemeten en gewogen, raad gevraagd en hulp gekregen.. maar de boel donderde zo weer in elkaar. Hoeveel ik ook mijn best deed, het resultaat is meer een bouwval dan het droomhuis wat ik in mijn hoofd had. Hoezeer ik ook meet en precies probeer te zijn, de dingen lijken maar niet te passen. Het valt me op dat het tegenvalt.
Ik blijk toch niet zo’n handige bouwer als dat ik had gedacht.
De vraag is nu, laat ik de Heer bouwen of doe ik het zelf? Nou vooral zelf dus. Maar dat hoort toch ook? Ik hoor alsmaar van anderen: je kunt het beter zus doen of zo doen, dit gebruiken of dat gebruiken. Ken je deze methode al? Heb je dit materiaal al geprobeerd? Gebruik dit soort fundering. Doe je systeembouw of traditionele bouw? Gebruik je metaal i.p.v. beton? Gebruik onze spijkers, die roesten minder gauw! Heb je je wel goed voorbereid? Zit je nog in de ruwbouw – melkdrinker. Wij zijn al in de ‘afwerking’ – vleeseters.
Ik krijg dus wel de indruk dat ik moet blijven bouwen, maar het Woord is er toch duidelijk over: Als de Heer het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen de bouwlieden daaraan. – Psalm 127:1
Als Hij niet aan het bouwen is dan kan ik het project beter staken, want het heeft geen zin. Wie weet wat voor huisjes we anders aan het maken zijn en Joost mag het weten wat we erin stoppen of verstoppen. Of dat we bij de ander het huis wel even zullen de boel op orde zullen stellen, zonder te weten wat het grotere bouwplan is voor diegene.. Maar Hij wil een huis maken waar Jezus in kan wonen, een huis in je hart.
Laten we Hem er dus de ruimte voor geven
bij onszelf en bij de ander
om Hem te laten werken op Zijn manier en Zijn tempo.
P.S.: Persoonlijk ben mijn knutselwerkjes wel een beetje zat. Een positieve noot daaraan is dat Hij ook belooft onze knutswerkjes (dat wat we alleen vanuit eigen inzet, kracht en kennis hebben gemaakt) ten goede te werken. Mits we Hem daarvoor ook weer.. de ruimte geven!
